nog steeds in de Kleine Belt

zondag 19 juni vervolg.
Het is vandaag lange broeken weer. We hebben een ankerplek gevonden in de Koldingerfjord. Liggen beschut tegen het vaste land aan een ankerboei. Dit is een boei die in het water ligt verankerd met een blok beton. Bovenaan zit een oog waar je je lijn door kunt doen. Fedde stapt in het bijbootje en maakt de waterlijn van de boot schoon. Probeert daarna met het bijbootje aan de kant te komen, maar dit lukt niet. Het is te ondiep. Het laatste stuk moet je dan door het water lopen. Jammer!
We moeten wel even weer wennen aan het schommelen. Vannacht blijven we hier liggen. De barometer was een heel eind gezakt maar staat vandaag weer op 1023 millibar :) De vooruitzichten zijn gunstig. Het wordt mooi weer!!!!
Onze plannen zijn gewijzigd. Aangezien we nog wat langere tijd in dit gebied willen blijven (het is hier zo prachtig) gaan we niet meer naar Kopenhagen. We willen niet alleen maar varen, maar ook veel van deze omgeving zien.

Maandag 20 juni.
Er wordt vandaag weer harde wind voorspeld dus we gaan vandaag naar Kolding. Vanmorgen lekker in de kuip ontbeten en gelezen en daarna zeilend naar de haven van Kolding. Met een stevige wind leggen we de Swalker vast, maar besluiten toch maar om andersom te gaan liggen vanwege de wind.
Bij het aanleggen stonden we beiden voor op de boot. Door een windruk verloor Fedde zijn evenwicht en viel tegen mij aan. De lijn knelde mijn vinger af en het vel van mijn middelvinger scheurde in. Overal bloed en ik ging gauw een stukje keukenpapier pakken om de wond dicht te drukken. Ondertussen ging Fedde gauw de achterkant van de boot vastleggen. We stonden in de dubio om toch maar naar een dokter te gaan om de wond te laten hechten, maar besloten toch maar dat het zo wel kon. Een voordeel : ik hoefde niet af te wassen.
Het weer werd er niet beter op. Donkere luchten en flinke windrukken.
Toch gaan we maar even naar het centrum , dat was best ver lopen . Het plaatsje viel flink tegen.
Wat ons opvalt is dat de stoplichten van rood-oranje-groen en andersom gaan, net zoals in Duitsland. Zouden ze in Nederland ook moeten doen. Is erg handig.
Kletsnat komen we weer terug. De rest van de dag regent het maar door. Dan maar lezen en/of puzzelen, we vermaken ons wel.
De haven is niet echt gezellig: tegenover ons zit een schrootverwerker waar veel lawaai vandaan komt , aan de andere kant ligt een drukke weg. In de jachthaven en er zijn weinig mensen. Kortom hier komen we niet weer.

Dinsdag 21 juni . De langste dag.
Het is weer droog! We varen de haven uit. Een kennis , Renze van de Zilverwind, belde op of we in de buurt waren dan konden we elkaar even treffen. Zij liggen nu in Middelfart en zijn op weg naar Zweden. Dat wordt hem dus niet.
Om 10.00 uur vertrekken we. Fedde moet nu ook de lijnen en fenders (=stootzakken) opruimen, want ik mag het verband om mijn vinger niet nat laten worden.
Bij Bago (eilandje) leggen we bij een ankerboei aan. Heerlijk in de zon, maar het hobbelde daar nogal wat . We besluiten de nacht hier niet door te brengen en varen naar Assens.
Daar het om het eiland Bago erg ondiep is komen we bijna vast te zitten. Ik zag het al voor me. De reddingsdienst die komen moest om ons los te trekken . Gelukkig hoefde dit net niet. Poeh!!!
Wanneer we de haven van Assens binnenvaren zien we daar een bekende catamaran liggen. Het zijn Leo en Marja van de Kluut. Dat is leuk. Leo en Marja hebben eerst net zo’n boot als ons gehad maar dan wat kleiner. We kennen hen dus van de OVNI zeilers. (Dit is het type boot dat wij hebben).
Na even een praatje met hen te hebben gemaakt besluiten we eerst te eten om daarna met zijn allen te gaan fietsen. Assens is een zeer oud scheepvaartstadje waarvan de geschiedenis tot ver in de 13e eeuw teruggaat. Er staan veel historische panden. We zagen een oude pijptabaksfabriek, mooi gerestaureerd en werd nu als opslagruimte gebruikt. Ook hier weer straatjes met stokrozen en huisjes in allerlei kleuren.
Na het fietsen hebben we nog lang bij Leo en Marja buitengezeten en rond middennacht ons bedje opgezocht.

Woensdag 22 juni
Het heeft vannacht geregend, maar nu is het droog. De weersvoorspelling zijn wel goed. Daar hier in de haven een wasmachine is maar weer even wat wassen. Ook moeten we even weer wat voorraad inslaan. Gelukkig in de supermarkt vlakbij en kunnen we er met onze vouwfietsen heen.
Leo en Marja vertrekken weer, we blijven nog een nacht.
’s Middags zijn we weer in de korte broek te fietsen geweest, nu de andere kant van Assens bekeken.
De rest van de dag heerlijk geluierd en aangezien we in de boot een oven hebben probeer ik voor de eerste keer hier een cake in te bakken die ook nog heerlijk smaakte.
Je hebt hier in de haven een zeilvereniging, die ’s avonds een onderlinge zeilwedstrijd hielden. Wij konden ze mooi volgen, want lagen op een plekje met uitzicht op het water.

Donderdag 23 juni
Een mooi zonnig begin van de dag. Na het ontbijt, watertanken en de vuilnis te hebben weggebracht, vertrekken we om 9.30 uur naar Aaro. Onderweg betrekt de lucht redelijk gauw en het wordt kouder, maar we kunnen zeilen.
Om 11.30 uur komen we op het eilandje aan. Het is klein en knus. Een vriendelijke man staat aan de kant om ons te helpen met aanleggen. De veerboot vaart geregeld naar de vaste wal (Aronsund). Even een eitje gebakken en daarna 1 ½ uur gewandeld op het eiland. Je vindt hier op dit eiland bouwboeren (verbouwen hoofdzakelijk graan), een paar veeboeren en wijnboeren. We kwamen zelfs een touringcar tegen met bejaarden! Prachtige vergezichten.
Wanneer we terugkomen valt er weer een buitje. Het onweer gaat weer om ons heen.
Vanavond wordt hier langs het water een vreugdevuur ontstoken. Dit gebeurd in heel Denemarken op de stranden en in het binnenland aan de rand van een meer of in parken. Men noemt dit feest : Sankt Hans Alten. Het feest dateert uit de tijd van de Vikingen. Het was de dag waarop alle wijze mannen en vrouwen kruiden gingen plukken die ze de rest van het jaar gebruikten om mensen te genezen. De vuren dienden om zich te beschermen tegen duistere krachten waarvan werd geloofd dat zij vrij spel hadden vanaf het moment waarop het aantal uren daglicht opnieuw afnam.
Hier stond bovenop de stapel een stropop. Er werd niet gewacht tot het donker was. Vanaf de overkant klinkt er vuurwerk.
Tot laat in de avond buitengezeten en gekeken naar de mooie zonsondergang.

Vrijdag 24 juni
De dag begint met zon en bewolking. Het weer is nog steeds onstabiel.
Een oude visser komt net terug, hij heeft zijn netten uitgezet. Komt maar moeizaam uit zijn boot en fietst stram op de fiets naar huis met zijn vieze zeilbroek nog aan. Een zeemeeuw komt direct aanvliegen, ruikt de vis natuurlijk maar jammer……nog niets gevangen.
Wij besluiten om hier nog een dag te blijven. Het is hier zo rustig……